Over strategie die écht werkt, mensen die voelen waar het schuurt, en waarom snel starten meer goud oplevert dan lang denken.
Wie denkt dat strategie vertrekt uit theorie, zal botsen op de realiteit. Wie de praktijk durft opzoeken, vindt waar het goud zit.
Dat klinkt poëtisch, maar we bedoelen het bloedserieus. In een tijd waarin iedereen het heeft over strategie, visie en alignment, vergeten we vaak iets fundamenteels: geen enkel plan overleeft het eerste contact met de praktijk. En toch blijven bedrijven investeren in “denkoefeningen” zonder de doeners ooit echt mee te nemen. Of erger: ze zetten de doeners in de uitvoer, maar vergeten dat ook daar strategisch vermogen schuilt.
Wie De Alchemist van Coelho heeft gelezen, weet: het goud ligt niet waar je het verwacht.
Sommigen zijn geboren alchemisten: ze maken goud zonder dat ze het precies kunnen uitleggen. Anderen horen dat het kán, en gaan op zoek. En dan zijn er nog de theoretici die dikke boeken schrijven over hoe het zou moeten — maar er nooit in slagen.
Zo is het ook met strategie: Als je hoopt dat een aangescherpt plan je bedrijf vooruit helpt, weet je niet altijd wie er voor je zit. De grootste uitleg komt soms van wie het minst begrijpt. Want voor wie echt aanvoelt wat werkt, is veel te vanzelfsprekend om het goed onder woorden te brengen. Daarom onze weerzin bij vele consultants, die geen “binnenstekers” zijn (de huidige doeners niet voeden).
Hoe herken je het verschil? Alleen ‘gouden’ theorie overleeft een botsing met echte vragen. Een strategie wordt ‘agile’ wanneer denken en doen elkaar voeden — niet wanneer ze elkaar neutraliseren.
Denkers zonder doeners zijn blind. Doeners zonder denkers zijn stuurloos.
Ik wil iedereen uitnodigen de brug te versterken. De brug tussen denken en doen, tussen analyse en actie. Niet als een pleidooi voor méér overleg, maar voor meer confrontatie met de realiteit. De beste strategieën ontstaan niet uit enkel dikke rapporten, maar uit het ongemak van echte vragen voor strategische keuzes. Uit klantproblemen. Uit gesprekken met de mensen die vandaag al proberen waarde te creëren — soms stuntelend, maar wél met effect.
Vergis je niet: de echte goudzoekers zijn zelden de luidste stemmen in de vergadering. Het zijn mensen met voeten in de modder, die aanvoelen waar iets schuurt. Die met een paar scherpe vragen een inzicht genereren dat projecten laat kantelen. Die kunnen ruiken waar energie zit, en waar het net lekt.
Dat is de crux van organisatievorming: We bouwen te vaak structuren, rollen en verantwoordelijkheden die vertrekken uit een ambities, terwijl teams vandaag concrete talenten én noden hebben die waarde kennen én leveren. Je kan deze mensen beter beperkt betrekken voor vroege input & validatie (ipv later te belasten met gevolgen van foute assumpties).
🧙 De echte alchemist…
- …voelt waar energie én belemmering zit
- …stapt in een team of situatie en ontdekt waar waarde verborgen ligt
- …is niet de luidste, maar beweegt wél met effect
❌ De pseudo-alchemist…
- …gebruikt veel woorden, maar maakt niets tastbaar
- …ontwijkt praktijkvragen en menselijk ongemak
- …werkt langer, denkt luider, levert minder
🔁 Wat vraagt dit van jou als leider?
- Breng ideeën vroeg in contact met klanten, verkopers, service, operatie
- Laat je strategie botsen, schuren, bijstellen
- Weet: hoe langer je iets intern houdt zonder feedback, hoe groter de kans dat het duur, log en onbruikbaar wordt
- Het gaat niet om ‘de eerste indruk’, het gaat om goed gekauwde keuzes . Je wilt niet de wow van branding, die duurt niet. Je wilt de ‘eindelijk’ van puzzelstukken die in elkaar klikken – net daardoor worden je principes eenvoudig, robuust & gedragen.
💬 Coachvragen voor strategische scherpte:
- Wie heb ik hier voor mij: een doener met aanvoelen of een denker met bewijsdrang?
- Waar wordt dit idee al beproefd op waarheid?
- Wie moet ik erbij halen om van theorie goud te maken?
- Welke keuzes moet ik nu maken om scherper te mikken in mijn strategie?
We moeten het hebben over hoe we werken. Over hoe we denken. En vooral over hoe we denken in relatie tot doen.
Want: strategie zonder werkelijkheid is zand.
En het goud? Dat zit bij mensen die durven zoeken. Die durven voelen. Die durven botsen — en alleen wie helder durft mikken, leert van die botsingen.
Contacteer me gerust als je jouw strategische ambities wilt vertalen naar een wendbare cultuur en doordachte organisatievorming.
